მშვიდობიანი სამეზობლო: საქართველოს როლი და ხედვა

გასული ათწლეულების განმავლობაში სამხრეთ კავკასიაში უსაფრთხოების გარემო მნიშვნელოვნად უარესდებოდა. საბჭოთა კავშირის დაშლის ფონზე წარმოქმნილი სეცესიონისტური კონფლიქტები, 2008 წელს საქართველოს წინააღმდეგ რუსეთის აგრესიის შედეგად საქართველოს ტერიტორიების ოკუპაცია და მიმდინარე ე.წ. ბორდერიზაციის უკანონო პროცესი, ასევე სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის სამხედრო დაპირისპირებით გამოწვეული ვითარება რეგიონში უსაფრთხოების მყიფე გარემოს ქმნის. უკრაინის წინააღმდეგ რუსეთის არაპროვოცირებული და გაუმართლებელი აგრესია რეგიონის ქვეყნებისთვის დამატებით საფრთხეებს წარმოშობს.

აღნიშნული გამოწვევების ფონზე სამხრეთ კავკასიის ქვეყნების ინტერესებშია, საერთაშორისო საზოგადოების ხელშეწყობითა და მრავალმხრივი დიპლომატიის ინსტრუმენტების გამოყენებით, შექმნან რეგიონული თანამშრომლობის ისეთი პრაქტიკა, რომელიც შესაძლებელს გახდის კონფლიქტების შემდგომი ესკალაციის თავიდან აცილებას, პოლიტიკური ნდობის აღდგენას, გარე ძალების მიერ სუვერენიტეტის შესაძლო შეზღუდვის პრევენციასა და ხალხთაშორისი და ეკონომიკური კავშირების გაღრმავებას.

ამ მიზნით, 2021 წლის 25 სექტემბერს საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა, ირაკლი ღარიბაშვილმა, გაეროს გენერალურ ასამბლეაზე წარადგინა მშვიდობიანი სამეზობლოს ინიციატივა, რომლის ამოსავალი წერტილი რეგიონში ხანგრძლივი მშვიდობისა და კეთილდღეობის მიღწევაა.

ლაშა დარსალია

მშვიდობიანი სამეზობლოს ინიციატივის გაცხადებით, საქართველოს სურვილი და მიზანია რეგიონში თანამშრომლობისა და მშვიდობის ატმოსფეროს ჩამოყალიბება. ცვალებადი გეოპოლიტიკური გარემოს ფონზე, რომელიც რეგიონს ახალ სტრატეგიულ რეალობაში აქცევს, სამხრეთი კავკასიის ქვეყნებმა უნდა აჩვენონ, რომ, განსხვავებული საგარეო პოლიტიკური მიზნების მიუხედავად, მათი საერთო ინტერესებია, მიაღწიონ მედეგ თანამშრომლობას, სხვა სიტყვებით, ურთიერთობის ისეთ ხარისხს, როგორითაც თანამშრომლობით მიღებული პოტენციური სარგებელი ამავე თანამშრომლობით გამოწვეულ პოლიტიკურ რისკებს ბევრად აღემატება.

მშვიდობიანი სამეზობლოს ინიციატივა არ არის მიმართული რომელიმე სხვა სახელმწიფოს წინააღმდეგ და მისი მთავარი ამოცანაა, შეამციროს რეგიონში არსებული დაძაბულობა. სამ ქვეყანას შორის გაძლიერებული თანამშრომლობა საერთო ინტერესის საგანია, რამდენადაც ხელს შეუწყობს პოლიტიკური ამოცანების გადაჭრას და გაზრდის დაინტერესებული პარტნიორების როლსა და ჩართულობას. თანამშრომლობის ხელშესახები და ურთიერთსასარგებლო მაგალითია 2021 წლის ივნისში, საქართველოს პრემიერ-მინისტრისა და ამერიკის შეერთებული შტატების სახელმწიფო დეპარტამენტის მედიაციით, აზერბაიჯანის მიერ ომის დროს დაკავებული სომეხი სამხედროების გათავისუფლება, ხოლო სომხეთის მიერ აზერბაიჯანისათვის დანაღმული ტერიტორიების შესახებ ინფორმაციის გადაცემა. მსგავსი მაგალითები ხელს უწყობს ნდობის ჩამოყალიბებას და ქმნის რეგიონული თანამშრომლობის პრაქტიკას.

მშვიდობისკენ ერთიანი სწრაფვა, მათ შორის, ეკონომიკური და ხალხთაშორისი კავშირების გაღრმავებით, ხელს შეუწყობს სამხრეთი კავკასიის ქვეყნების მიერ დამოუკიდებელი დღის წესრიგის შექმნას, რაც რეგიონს არასასურველი გავლენებისგან გაათავისუფლებს და წესებზე დაფუძნებულ საერთაშორისო წესრიგში სამხრეთი კავკასიის როლსა და გავლენას გაზრდის.

ამ ინიციატივის წარმატებით განხორციელების საყრდენი რეგიონში უსაფრთხოების, კეთილდღეობისა და ხალხთაშორისი კავშირების გაღრმავების უზრუნველყოფაა. საქართველოს ამოცანაა, ხელი შეუწყოს პოლიტიკური ნდობის აღდგენისა და ეკონომიკური და ხალხთაშორისი კავშირების გამოცოცხლების პარალელურ პროცესებს და ამით შექმნას თანამშრომლობის გაღრმავების პრაქტიკა.

მშვიდობიანი სამეზობლოს ჩამოყალიბების მნიშვნელოვანი წინაღობა სამხრეთ კავკასიაში არსებული გახანგრძლივებული კონფლიქტებია. პოსტსაბჭოთა სივრცეში სეცესიონისტური კონფლიქტების უმეტესობა სწორედ სამხრეთ კავკასიაში წარმოიშვა, რამაც ადამიანური უსაფრთხოება გააუარესა და ტერიტორიული დაყოფა გამოიწვია. ეთნიკურ ნიადაგზე კონფლიქტების გაღვივებით, მათი გახანგრძლივებით და შემდეგ მშვიდობისმყოფელის როლის მორგებით რუსეთი სამხრეთი კავკასიის ქვეყნებზე კონტროლის შენარჩუნებას ცდილობდა.

საერთაშორისო საზოგადოების ჩართულობის მიუხედავად, რეგიონში დაძაბულობა კვლავ მაღალია. რუსეთს, სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის 2020 წლის 9-10 ნოემბერს გაფორმებული შეთანხმების მიუხედავად, სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის არსებული უნდობლობა და გადაუჭრელი პოლიტიკური საკითხები ართულებს ისეთი ურთიერთმისაღები მდგომარეობის ჩამოყალიბებას, როგორშიც სრულფასოვანი ეკონომიკური და ხალხთაშორისი ურთიერთობების წარმართვა შესაძლებელია. ყარაბაღის მეორე ომის შედეგად, კონფლიქტის მოსაგვარებლად არსებული მრავალმხრივი დიპლომატიის ფორმატის როლი შესუსტდა, რაც საფრთხეს უქმნის რეგიონის გრძელვადიან და სტაბილურ განვითარებას.

რუსეთ-საქართველოს 2008 წლის ომის, რუსეთის მიერ აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის ოკუპაციისა და არალეგიტიმური აღიარებისა და რუსეთის მიერ წარმოებული ე.წ. ბორდერიზაციის პოლიტიკის შედეგად, კიდევ უფრო გაიზარდა დაყოფა ქართულ, აფხაზურ და ოსურ საზოგადოებებს შორის. ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიას (EUMM) არ ეძლევა ოკუპირებულ რეგიონებზე წვდომის საშუალება, ხოლო რუსეთის ფედერაცია ხელს უშლის ადგილობრივად, ადამიანის უფლებებისა დაცვისა და უსაფრთხოების უზრუნველყოფის მიზნით, საერთაშორისო მონიტორინგის მექანიზმების შექმნას. დღეს არსებული „ჟენევის საერთაშორისო დისკუსიები“ (GID) და „ინციდენტების პრევენციისა და მათზე რეაგირების მექანიზმი“ (IPRM) მოლაპარაკებების საჭირო ფორმატებია, თუმცა რუსეთი არ არის დაინტერესებული აღნიშნული ინსტრუმენტები რეგიონში ხანგრძლივი მშვიდობის დამყარებისკენ მიმართოს.

მშვიდობიანი სამეზობლოს შესაქმნელად საქართველო მხარს უჭერს კონფლიქტების მოსაგვარებლად მრავალმხრივი დიპლომატიის კვლავ გამოცოცხლებასა და რეგიონში საერთაშორისო აქტორების შესამჩნევ პოლიტიკურ და ეკონომიკურ ჩართულობას. სამხრეთი კავკასიის ხანგრძლივი სტაბილურობის გარანტი რეგიონში საერთაშორისო ინსტიტუტების როლის გაძლიერებაა, რაც გააუმჯობესებს არამხოლოდ უსაფრთხოს გარემოს, არამედ საფუძველს დაუდებს უფრო განვითარებული და შეკავშირებული კავკასიის ჩამოყალიბებას. საგულისხმო და მისასალმებელია, 2021 წლის დეკემბერსა და 2022 წლის აპრილსა და მაისში, ევროკავშირის ევროპული საბჭოს პრეზიდენტს, აზერბაიჯანის პრეზიდენტსა და სომხეთის პრემიერ-მინისტრს შორის გამართული სამმხრივი შეხვედრების სერიები, რომელთა მიზანი ყარაბაღის მეორე ომის შემდეგ სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის არსებული უთანხმოებების მშვიდობიანი გზით მოგვარებისა და სამხრეთ კავკასიაში გრძელვადიანი მშვიდობისა და კეთილდღეობის ხელშეწყობა იყო.

რეგიონული ინტეგრაციის მნიშვნელოვანი მამოძრავებელი ეკონომიკური თანამშრომლობაა. სამხრეთ კავკასიის ქვეყნებს შორის ეკონომიკური ურთიერთობების გაძლიერება ქვეყნებს შორის ნდობას გააღრმავებს და ხელს შეუწყობს პოლიტიკური ურთიერთობების გაუმჯობესებას.

მშვიდობიანი სამეზობლოს ინიციატივის ფარგლებში, სტაბილური, ეკონომიკურად განვითარებული და უფრო შეკავშირებული სამხრეთი კავკასიის მისაღწევად მნიშვნელოვანია: სამხრეთი კავკასიის ქვეყნებს შორის უკვე არსებული ეკონომიკური და ხალხთაშორისი ურთიერთობების გამოცოცხლება; სამხრეთ კავკასიაში არსებული ენერგეტიკული და სატრანსპორტო მარშრუტების უსაფრთხოება და მიმზიდველობა და ევროკავშირის აღმოსავლეთ-პარტნიორობის პროგრამის ფარგლებში სამხრეთ კავკასიის ქვეყნებს შორის მრავალმხრივი თანამშრომლობა.

არსებული ეკონომიკური და ხალხთაშორისი ურთიერთობების გამოცოცხლება

ეკონომიკური უსაფრთხოება სამხრეთი კავკასიის უსაფრთხოების ზოგადი გარემოს მნიშვნელოვანი კომპონენტია. ორმხრივი ეკონომიკური ურთიერთობები საქართველო-სომხეთსა და საქართველო-აზერბაიჯანს შორის მჭიდროა, თუმცა, ურთიერთობების გამოცოცხლება დამატებით ხელს შეუწყობს რეგიონში ეკონომიკური კეთილდღეობის ზრდას. აღსანიშნავია, რომ, ათწლიანი წყვეტის შემდეგ, 2021 წელს, საქართველომ აღადგინა აზერბაიჯანთან და სომხეთთან ეკონომიკური თანამშრომლობის მთავრობათაშორისი კომისიის სხდომები, რაც ხელს უწყობს ეკონომიკური პოტენციალის ზრდას. თუმცა, რეგიონის გრძელვადიანი სტაბილიზაციის მისაღწევად, აუცილებელია სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის პოლიტიკური ნდობის აღდგენა, რაც ეკონომიკური კავშირების განახლების მნიშვნელოვანი საფუძველი უნდა გახდეს.

გარდამტეხი მნიშვნელობისაა ხალხთაშორისი ურთიერთობების ახალ დონეზე აყვანაც. ამ მიზნით, სასურველია სამხრეთი კავკასიის ქვეყნებს შორის საზღვრის კვეთის რეჟიმის გამარტივება, რაც დამატებით ბიძგს მისცემს ხალხთაშორისი კავშირების გაძლიერებასა და უფრო ეკონომიკურად შეკავშირებული რეგიონის ჩამოყალიბებას. ამავდროულად, სამი ქვეყნის საზოგადოებებს შორის საერთო ინტერესის მქონე პროექტებზე მუშაობის დაწყება შექმნის სხვადასხვა სფეროში თანამშრომლობის გამოცდილებას, რაც მომავალში ფართომასშტაბიანი პროექტების განხორციელების მნიშვნელოვანი საფუძველი გახდება.

სამხრეთ კავკასიაში არსებული ენერგეტიკული და სატრანსპორტო მარშრუტების უსაფრთხოება და მიმზიდველობა

სამხრეთი კავკასიის რეგიონის სატრანზიტო ფუნქციის გაძლიერება და არსებული ენერგეტიკული და სატრანსპორტო მარშრუტების უსაფრთხოება და მათი მიმზიდველობის შენარჩუნება რეგიონის გრძელვადიანი სტაბილურობის აუცილებელი წინაპირობაა. ენერგეტიკული და სატრანსპორტო მარშრუტების უსაფრთხოებისთვის, აუცილებელია კონფლიქტების მოგვარებისა და ნდობის აღდგენისთვის შესაბამისი პირობების შექმნა, რაც მიიღწევა რეგიონში საერთაშორისო აქტორების მაღალი ჩართულობითა და მრავალმხრივი დიპლომატიის ფორმატების გამოყენებით.

რეგიონული პროექტების მიმზიდველობის შენარჩუნებისთვის, მნიშვნელოვანია ექსპანსიური გეოპოლიტიკური დღის წესრიგისგან დაცლილი პროექტების განვითარება. რეგიონის კონკურენტუნარიანობის ზრდის აუცილებელი წინაპირობა პროექტებში ჩართული აქტორების პოლიტიკური სანდოობა და მათ მიერ ფართომასშტაბიანი ინფრასტრუქტურული პროექტების განხორციელებისათვის საჭირო ეკონომიკური და დიპლომატიური რესურსების ფლობაა. თანამედროვე გლობალიზებულ სამყაროში, სამხრეთი კავკასიის ქვეყნების კეთილდღეობა მჭიდროდ არის დაკავშირებული დასავლეთის ქვეყნების მიერ შექმნილ საერთაშორისო წესრიგთან, რომლის ამოსავალი წერტილი თავისუფალი ვაჭრობა და საერთაშორისო სამართლის პატივისცემაა. სამხრეთ კავკასიაში დასავლეთის აქტიური ყოფნა და ჩართულობა რეგიონის გრძელვადიანი სტაბილურობისა და კეთილდღეობის ფუნდამენტია.

აღმოსავლეთ-პარტნიორობის ფორმატით თანამშრომლობა

ევროკავშირის აღმოსავლეთ-პარტნიორობის ინიციატივა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს რეგიონის განვითარებაში. მართალია ევროკავშირთან პოლიტიკური ასოცირების თვალსაზრისით საქართველოს მისწრაფებები – რომელმაც 2022 წლის 3 მარტს წარადგინა განაცხადი ევროკავშირის წევრობაზე და ევროკავშირის მიერ ევროპული პერსპექტივა მიენიჭა – განსხვავდება სომხეთისა და აზერბაიჯანის მისწრაფებებისგან, თუმცა აღნიშნული ხელს არ უშლის ევროკავშირის აღმოსავლეთ-პარტნიორობის ფორმატის ფარგლებში ეკონომიკური და სოციალური დღის წესრიგის განვითარებას.

აღმოსავლეთ-პარტნიორობის 10 წლის თავზე, რეგიონი ევროკავშირის მასშტაბით მე-10 სავაჭრო პარტნიორი იყო; ევროკავშირი ნომერი პირველი სავაჭრო პარტნიორია საქართველოსა და აზერბაიჯანისთვის, ხოლო ერთ-ერთი მთავარი სავაჭრო პარტნიორი სომხეთისთვის. 2021 წლის აღმოსავლეთ-პარტნიორობის სამიტზე, ევროკავშირმა შეიმუშავა ეკონომიკისა და ინვესტიციის გეგმა, რაც მიზნად ისახავს პოსტ-პანდემიურ პერიოდში სოციალურ და ეკონომიკურ აღდგენასა და გრძელვადიანი ეკონომიკური მედეგობის მიღწევას, ასევე რეგიონში სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურის განვითარებას. სამხრეთ კავკასიის ქვეყნებმა ევროკავშირთან ურთიერთობით მიღებული სარგებელი საკუთარი საზოგადოებების კეთილდღეობაში უნდა გადაზარდონ, რაც კავკასიის ქვეყნებს შორის გაზრდილი შეკავშირებადობისთვის კარგ საფუძველს შექმნის.

ევროკავშირის, როგორც რეგიონში სანდო გეოპოლიტიკური და ეკონომიკური აქტორის დამატებითი ჩართულობა ხელს შეუწყობს ინვესტიციების მოზიდვას, მათ შორის სხვადასხვა საერთაშორისო ფინანსური ინსტიტუტების მონაწილეობით. გაზრდილი ინვესტიციები და ფართომასშტაბიანი პროექტები კი რეგიონის ეკონომიკურ მიმზიდველობას გააუმჯობესებს, რაც სამხრეთი კავკასიის გრძელვადიანი სტაბილურობისა და კეთილდღეობის მყარი საფუძველი გახდება.

სამხრეთ კავკასიაში ხანგრძლივი მშვიდობისა და მედეგი თანამშრომლობის მიღწევა პოლიტიკური, ეკონომიკური და ხალხთაშორისი ურთიერთობების გაღრმავებით არის შესაძლებელი. აღნიშნული კი ამავდროულად დამოკიდებულია ნდობის აღდგენაზე: პოლიტიკური ნდობის აღდგენა ხელს უწყობს ეკონომიკური და ხალხთაშორისი ურთიერთობების გამოცოცხლებას, რაც, თავის მხრივ, კონფლიქტების საბოლოო მოგვარების მნიშვნელოვანი გასაღები შეიძლება გახდეს.

სამხრეთი კავკასიის რეგიონის ინტერესია არსებული კონფლიქტების მრავალმხრივი დიპლომატიის ფორმატით მოგვარება. საერთაშორისო საზოგადოებისა და ინსტიტუტების ჩართულობა უზრუნველყოფს რეგიონის ეკონომიკური კონკურენტუნარიანობის ზრდას და არსებული ენერგეტიკული და სატრანსპორტო მარშრუტების უსაფრთხოებას.

რეგიონში გრძელვადიანი სტაბილურობის უზრუნველსაყოფად ფუნდამენტური მნიშვნელობისაა სამხრეთი კავკასიის ქვეყნები თავად ქმნიდნენ ერთმანეთთან თანამშრომლობის წარმმართველ ძალას. მშვიდობიანი სამეზობლოს ინიციატივით საქართველოს სურს, აჩვენოს, რომ სამხრეთი კავკასიის ქვეყნებს შესწევთ ძალა რეგიონული მნიშვნელობის ჰუმანიტარული, ეკონომიკური და პოლიტიკური ინიციატივები ხელში აიღონ, თუმცა, ამავდროულად, შეინარჩუნონ მჭიდრო თანამშრომლობა რეგიონის იმ გარე აქტორებთან, რომლებიც წესებზე დაფუძნებულ საერთაშორისო წესრიგს პატივს სცემენ.

* ლაშა დარსალია – საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრის პირველი მოადგილე

სარჩევი